834 - Elbląg Bejbi! [2012]

Nowa płyta Osiem Trzy Cztery to kolejny dowód na to, że zapowiedzi o zakończeniu działalności zespołu, czy też w skrajnych przypadkach kariery to tylko zagrywki marketingowe, które nijak się mają do rzeczywistości. Na miejscu VNM-a byłoby mi wstyd rzucać słowa na wiatr w tak dużych ilościach (przypomnijmy, że jeszcze 3 lata temu twierdził, że kończy z rapem na amen), jednak w tym wypadku jest to pewien pozytyw – od początku było wiadomo, że na płycie z Boxim i Denverem nie uświadczymy schematu na którym została oparta jego ostatnia solówka, czyli „Drake x J. Cole”.

Z tego właśnie powodu cieszyłem się i trochę czekałem na nowe 834 – w końcu najlepsza płyta VNM-a to „De Nekst Best” i takiego właśnie klimatu oczekiwałem na tym albumie. Nie zawiodłem się, jednak zdaję sobie sprawę, że jest to raczej pożegnanie z jedną słuchalną wersją Venoma.

Niby ’12 to nie ’06, jednak na tym albumie momentami naprawdę czuć klimat starego 834. Nigdy nie byłem zwolennikiem tego zespołu, więc ani mnie to ziębi, ani grzeje, jednak dla fanów będzie to niewątpliwy plus i coś, na co czekali od lat. Teoretycznie powinien cieszyć fakt, że cała płyta nie kręci się wokół „wróciliśmy i jesteśmy zajebiści”. Zamiast tego mamy dość zróżnicowaną (jak na 8 utworów) tematykę, oraz próby  ubrania wersów w jakieś ambitniejsze koncepty (Hipochondryk, Sprawdź portfel, Mniejsze zło).

Jednak umówmy się, ani VNM, ani tym bardziej jego wersja Alpha nigdy nie byli tuzami w kwestii tekstów i tutaj się to nie zmieniło. Uśmiechem politowania kwituję ich wysiłki, które sprawiają wrażenie jakby co najmniej czytali greckich filozofów w oryginale, a wychodzi z tego co najwyżej przeciętny tekst, którego finał znasz już po pierwszej czwórce. Dlatego właśnie napisałem, że cieszy to tylko w teorii, w praktyce wychodzi z tego przeciętniak.

Przed odsłuchem nie miałem złudzeń co do tego, że Boxi przestanie kserować VNM-a. Na „Elbląg Bejbi!” ten problem pogłębia się jeszcze bardziej. W tym momencie wychodzi hipokryzja V-a, który w każdym wywiadzie i w co drugim utworze NISZCZY CHUJOWYCH RAPERÓW, po czym sam aprobuje takie historie u swojego dobrego kolegi. Boxi rzecz jasna w dalszym ciągu nie znalazł flow, więc jego dalsze uczestnictwo w polskiej rapgrze jest zbędne. Podobnie ma się sprawa z Nigerem, który powinien mieć szlaban na rapowanie.

Znacznie lepiej niż kolega spisał się Denver, jednak o niego się akurat nie obawiałem. Do strony produkcyjnej poprzednich płyt nie można było się specjalnie przyczepić, podobnie jest na tej. „Elbląg Bejbi” stoi przede wszystkim dobrymi bengerami (które notabene są dla mnie idealnymi bitami dla VNM-a) i nie posiada słabszych momentów. Cieszę się, że klimat 834 został utrzymany również w warstwie muzycznej - nie ma odejścia ani w jakieś dziwne, na siłę nowoczesne klimaty, ani cofania się do samego sampla + bębnów. Nie jest to szczyt produkcyjny, jednak poniżej pewnego poziomu nie schodzi.

Wśród opinii, które czytałem panuje przeświadczenie, że płyta to jedno z większych zaskoczeń. Myślę, że jako osoba, która nigdy nie jarała się 834 mogę ocenić to bardziej obiektywnie: moim zdaniem jest to efekt tego, że taka płyta w ogóle się ukazała. A skoro już wyszła, to można przymknąć oko na niedociągnięcia, które w 2012 nie powinny mieć miejsca. Pierdolenie „Boxi>VNM” wolę przemilczeć, chociaż powtarza się to tyle razy, że autorzy tego stwierdzenia chyba serio w to wierzą. Jakby wyciąć niektóre zwrotki VNM-a to byłaby całkiem dobra EP-ka, tak każdy członek formacji w mniejszym lub większym stopniu coś zjebał, przez co płyta nadaje się na najwyżej kilka odsłuchów.

6/10