Z.B.U.K.U - Że Życie Ma Sens [2013]

Dzięki Step Records do grupy nowych, chujowych i niczym niewyróżniających się MC dołącza kolejna osoba. Tym razem na legalną półkę wskakuje Z.B.U.K.U, czyli noskill, którego słuchają co najwyżej znajomi tudzież gimbusy.

Polityka opolskiej wytwórni powoli zaczyna przypominać państwo socjalistyczne: dzielne zwalczanie wymyślonych problemów. Z drugiej strony może jest w tym jakieś drugie dno: raperzy proszą o wydawanie słabeuszy, żeby mieli w kogo kierować swoje pancze.

Tak czy inaczej obecność kolejnego randomowego rapera wygrzebanego gdzieś tam na jednym z tysięcy polskich osiedli staje się faktem. Pardon, jest jedna rzecz, która Zbuka wyróżnia: głos. Oczywiście mam tutaj na myśli odróżnienie od tej masy wypływającej na legal, bo nie sposób uniknąć skojarzeń z Onarem.

Na tym podobieństwa się nie kończą. "Że życie ma sens" (tak samo jak "Nowe Światło") jest albumem o niczym, który nie trafi do nikogo normalnego i który równie dobrze mógłby nie wyjść. Całe LP o hip hopie i "skurwysynach" z dodatkiem jakiegoś pseudockliwego storytellingu to 15 lat temu, a nie dziś.

Oskarżenie o jednostajność odnosi się również do nawijania na jedno kopyto oraz truskulowych bitów, od których pianinek idzie się zwyczajnie wyrzygać, a następnie wykasować to ścierwo ze swojego dysku twardego.

Po drodze podobno powinniśmy natknąć się na jakieś featy, ale wlatują one jednym uchem, a wylatują drugim. Bezczel to miał chyba zakończyć karierę, a Bonson uraczył nas setną zwrotką o tym samym #VNM. Ma to też swoje plusy, dobre szesnastki nie poszły na zmarnowanie.

Z.B.U.K.U, B.A.K.U., B.R.O - ilu was tam jeszcze no i ile zapłaciliście za możliwość "wbicia się" na legal? Bo nie wierzę, że choć w jednej wytwórni siedzi jakiś jeden z drugim dyrektor, który po przesłuchaniu takiej chujni myśli sobie "no kurwa zajebiste, bierzemy cię i od razu zaklepuję 10 sztuk dla siebie i znajomych, wszyscy muszą poznać taki talent". Po takich płytach to się odechciewa kurwa wszystkiego.

2/10