Quebonafide - Eklektyka MIXTAPE [2013]

Kiedy pierwszy raz usłyszałem o Quebonafide uznałem, że to na bank kolejny nijaki przydupas Solara i Białasa. Potem gdzieś tam się przewinął, ale jakoś nie widziałem w nim nic nadzwyczajnego. Pod wpływem nacisków ze strony czytelników postanowiłem przesłuchać jego mixtejp i nie żałuję.

Standardowy research uświadomił mi, że Quebę można było usłyszeć już na paru płytach, w tym m.in. na "Drużynie mistrzów" (nichuja nie pamiętam) oraz... "Presji". Regularnie wracam do płyty RWW i nie miałem pojęcia, że to właśnie ten Kueba rapuje w tytułowym numerze. Poza tym wydał 2 płyty pod pseudonimem "Yochimu" oraz - jak się okazało - bardzo fajną EP-kę w duecie z Fuso (Fusem?).

Już na zeszłorocznym albumie pokazywał potencjał, jednak jakimś cudem ten materiał nigdy do mnie nie dotarł. Po nadrobieniu zaległości jestem pod wrażeniem - umiejętności wokalne prezentowane na "Flow Witam EP" to poziom znacznie powyżej polskiej przeciętności czy nawet solidności.

Tegoroczny mixtejp najlepiej opisuje jego nazwa. "Eklektyka" to materiał różnorodny w najlepszym tego słowa znaczeniu - nie uświadczymy tutaj brzmień od Sasa do lasa (czy jak ktoś woli: od g-funku po truskulowe pętle, które zrobiłby pięciolatek), jednak w kategorii "dzisiejsze czasy" temat został ugryziony od bardzo dobrej strony: usłyszymy tutaj zarówno ciężkie trapy, pogięte tempa, jak i podkłady oparte na samplach. W innych recenzjach wyczytałem krytyczne głosy zwłaszcza co do tych ostatnich, jednak ja nie mam nic do zarzucenia. To, że coś jest proste nie znaczy, że jest prostackie!

Pamiętajmy jednak, że bity to kwestia drugorzędna, zaś pierwsze skrzypce gra gospodarz. Niemal bezbłędnie lata na każdym intrumentalu, jaki tylko wpadnie mu w ręce. W kwestii wokalu potrafi zrobić co tylko zechce, a wszystkie te akrobacje łączy niezwykła naturalność: czy to przyśpieszenie czy przerwa, czy nawarstwienie czy powtórka słowa: wszystko to nie są jakieś pierwsze nieśmiałe próby, a umiejętności na poziomie rapera z naprawdę pokaźnym stażem.

Tekstowo wszystko obraca się wokół bragga, ale nie jest to minusem. Taki jest styl Queby i to w nim się najlepiej odnajduje. W internecie znajdziemy mnóstwo opinii narzekających na flow Tomba i modlących się o zesłanie dla niego łaski, która zaowocuje wykwitem tejże umiejętności. Jeżeli kiedykolwiek byłeś w tej grupie, to powinieneś sprawdzić "Eklektykę". Ilość naprawdę celnych (i przy tym nie noszącym nawet znamion suchości) linijek przekracza średnią krajową o kilka długości. Wielki plus należy się również za PERFEKCYJNE (w odróżnieniu od kolegów) wykorzystanie hashtagów. WŁAŚNIE O TO CHODZI. Nieco gorzej wypadły jedynie podśpiewywane kwestie, które występują jedynie w śladowych ilościach.

Oczywiście nie jest to mixtape w pełnym tego słowa znaczeniu, jednak jeśli przyjmiemy obecną nomenklaturę zza oceanu, to spełnia wszystkie jego kryteria. Dla mnie jest to odkrycie roku i z niecierpliwością czekam na pełnowymiarowy materiał.

9/9